Trans America 2023

In de periode april 2023 tot juni 2023 fietste ik solo Amerika over, via de TransAmerica Trail.

Op 11 april, de verjaardag van mijn overleden vader, nam ik het vliegtuig naar Washington. Het was spannend of de fiets mee kon, maar alles kwam goed en die dag fietste ik met al mijn bagage door een warm Washington.  Gedurende 66 dagen reed is de via de kaarten van de Adventure Cycling organisatie van oost naar west Amerika. 

Op 12 april starte ik mij tocht in Washington DC en reed naar Chesapeake Bay (staat Maryland) en dipte mijn banden in het stuk water dat ik de Atlantische Oceaan noemde en fietste zuidwaarts.   De route start officieel in Yorktown, Virginia echter starten in Washington DC was wel zo praktisch. Bij Mineral in Virginia kwam ik op fietsroute 76. Hier kon ik de Adventure Cycling kaarten volgen. Dit zijn 12 kaarten met een detail route beschrijving en met handige tips voor accommodatie, telefoonnummers en wetenswaardigheden op de route. 

In Virgina reed ik al snel de Appalachian Mountains in. Een steile bergrug in het oosten van Amerika. Ik reed hier in april waardoor de natuur nog niet was uitgelopen. Wel was dit een zwaar deel van de tocht met enorm steile hellingen. In het westen van Virginia betrad ik een armer deel van Amerika wat zich in Kentucky voort zette. Hier was ook het gebied met de honden die uit het niets de weg op vlogen en achter je aan kwamen. Door rustig te rijden en de honden te negeren kwam ik hier zonder kleerschuren door heen. Vanuit Kentucky reed ik door een stukje Illinois. Deze staat start met het oversteken van de Ohio river en stopt met het oversteken van de Mississippi. In Chester had ik mijn eerste rustdag omdat het “tegen de wind in fietsen” langs de Mississippi wel heel erg zwaar was. Na het oversteken van de rivier reed ik Missouri in waar de Ozarks erg mooi waren. Dit was wel een gevaarlijk deel van de tocht omdat hier eigenlijk geen plek was voor fietsers op de weg en er wel heel veel vrachtwagens reden. Hierna reed ik Kansas in, dit kenmerkte zich tot de eindeloos rechte wegen maar ook het onbestendige en soms zeer slechte weer. Ook hier viel het op dat zo veel mensen het rurale Amerika achter zich hadden gelaten. Eindeloos veel stadjes waar niemand meer woont en dicht gespijkerde huizen. Bij Tribune reed ik Colorado in, maar tot Pueblo bleef de omgeving hetzelfde. Toch was Kansas een van de hoogte punten van de reis. Bij Pueblo reed ik de Rocky Mountains in  waarbij ik het ruwe Amerika bij de Hoosier Pass achter mij liet. Aan de zuid kant van deze pas kwam de koffie uit een kan en aan de noordkant werd deze bereid door  een barista. Bij Walden, was het weer minder rijk en zo reed ik weer door boerengebied Wyoming in. Deze staat was ook een hoogtepunt, niet enkel door de grote parken zoals Yellowstone en de Grand Tetons maar ook door de uitgestrektheid. De nacht in de  kerk inJeffrey City was bijzonder. Bij het verlaten van Yellowstone reed ik tevens Montana in.  De natuur van deze parken gaat in Montana eigenlijk door, maar ook zijn hier uitgestrekte vlaktes met niets. Via de Lolopass reed ik Idaho in. Deze staat rij je voornamelijk van noord naar zuid langs de grens met Oregon. Oregon is de laatste staat waarbij ik veel door bergachtig woestijngebied reed. Uiteindelijk kwam ik bij Florence bij de Stille Oceaan.

Een paar statistieken:

• 6890 kilometers gefietst;
• 57119 hoogte meters;
• 11 Amerikaanse staten;
• 21 motel overnachtingen;
• 22 camping overnachtingen;
• 13 kerk overnachtingen;
• 9 WarmShowers overnachtingen.