Vanochtend keek ik op mijn telefoon en vond veel leuke berichten. Dank hier voor!
Vandaag zou ik naar Mineral fietsen… een stadje van 500 inwoners dat haar basis heeft in de goudwinning… lang geleden. Eerst moest ik echter Prince William Forest verlaten. Eigenlijk wel een rare naam. Immers waarom heeft Prince William hier een eigen bos? Het is niet eens Engeland.
Ik werd die nacht wakker van geweergeluiden… het bleek dat we in een gebied zitten waar ook de Amerikaanse marine haar basis heeft. Na afscheid te hebben genomen van Tom ging ik onderweg. Tom gaf me nog een pepperspray die hij nog in zijn auto had liggen tegen de komende honden. In Nederland is dit gewoon een wapen en daar fiets ik nu mee rond.
Mooie route via Komoot en veel minder langs drukke wegen en stoplichten. Hoogtepunt vond ik wel Fredricksburg. Een stadje dat zou uit de serie Outlander op Netflix kon komen. Mooie statige witte huizen langs een meanderende rivier. Gedurende de dag veranderde wel het soort van Amerika, de eerst ‘Let’s go Brandon’ vlaggen doken op wat natuurlijk niets met ene Brandon te maken heeft. In Nederland doen we dat met omgekeerde vlaggen. Zorgelijk eigenlijk.
In een regenbui aangekomen in Mineral waarbij uit een huis hard “Take me home country road” schalde. Grappig …daar ga ik naar toe… West Virginia. Ik mocht achter de kazerne kamperen van de vrijwillige brandweer onder een dakje. Helaas was men de sleutel van de douche kwijt en zat douchen er dus niet in.
Nadat de tent stond vond ik het wel tijd voor een goed maal en in de lokale Mexicaan kon ik lekker eten.
Aantal gereden kilometers 121 met 1025 hoogtemeters.
