Wel fijn om bij te tanken in een hotel, voordeel is dat je in de ochtend ook een ontbijt hebt. Meestal is dat niet wat, maar voor deze fietser was het prima. Havermout, toast met jam, fruit en koffie. Ik heb nog een aantal extra appels meegenomen, een tip die ik op de eerste dag kreeg van mijn WarmShowers host “apples last long” zei Sharon.
Mooie route naar het zuid-westen gereden. Wel was het kouder dan gisteren. Ik had ook mijn gele Rapha hesje mee… ook wel handig voor de zichtbaarheid. Ik kwam door mooie dorpjes en stadjes met hier en daar een Nederlandse verwijzing … bijvoorbeeld de Dutch Inn in Lexington.
Rond 11 uur reed ik door Buchanan en vond een cafe met de naam Good Times. Meer een tent voor s’avonds met een ruige band zoals Seasick Steve, maar ik kon ook wel een broodje krijgen. De dame aan de bar hing haar hele levensverhaal aan me op maar ging toch naar verloop van tijd weg waarschijnlijk omdat ik zo vaag keek.
Rond half 4 reed ik via Troutville, Roanoke binnen. Ik kwam op het idee om een extra gasflesje te halen en wat boodschappen. Dat was niet handig, immers op de fiets door een Amerikaanse stad is geen pretje. Overal stoplichten, overal meerdere banen en dan was er ook nog een vliegveld waar ik omheen moest. Uiteindelijk stuurde Google Maps me een woonwijk in waar in door een huiseigenaar erop werd gewezen dat hij aan een doodlopende straat woonde.
Uiteindelijk met de boodschappen in een Super 8 beland want het hostel waar ik naar toe wou lag nog 15 mile klimmen verder. Dit deel van de reis moet dus nog een tandje beter.
De blog heeft inmiddels foto’s … de foto’s van de iPhone waren te groot voor WordPress, dus eerst verkleinen en dan er op zetten.
Aantal gereden kilometers 116 met 1229 hoogtemeters.
