Wat was het koud vannacht, de vorst stond op de tent.
Na groente en fruit gescored te hebben bij de WallMart fietste ik Berea uit. Onderweg kwam het slechte nieuws van thuis. Het ging nog niet goed met onze kat Tommie en vandaag heeft de dierenarts hem laten inslapen. Triest bericht en dan wil je eigenlijk thuis zijn. Gelukkig waren Jeanette en Jeske er bij.
De route ging weer verder met veel klimmen en dalen, alhoewel de percentages niet meer boven de 15% gingen. Het landschap was vergelijkbaar met Zuid Limburg. Na 65 kilometer was er eindelijk koffie en lunch bij Nathalie’s cafe…bijna Europees met een broodje en soep. Daarnaast leuke gesprekken met de eigenaar. Tijdens de tocht nog heel wat honden op de weg rekening moeten houden. Soms kwamen ze zelfs van meerdere kanten tegelijkertijd aan rennen.
Soms moest ik denken aan de actieve discussies in Nederland die ik in de online versie van de Volkskrant las, links van de weg mooie groene weiden met vee en rechts van de weg doorgespoten gele velden. Kentucky is een soort van BBB Caroline utopia echter het is 2,5 keer groter dan Nederland met 4 keer minder mensen. De boer kan hier rond een uur of 4 mooi tijd om over zijn akkers uit te kijken vanuit hun schommelstoel vanaf de veranda zonder de buurman ook maar te kunnen zien. Zo loop je soms wat te denken tijdens het fietsen.
De totale afstand naar Springfield had ik toch onderschat met al die heuvels, dus om 6 uur reed ik via een shortcut (de highway) toch eindelijk Springfield binnen. De camping zag er uit alsof ik eerst op zoek moest naar toestemming. Eigenlijk was ik best moe en checkte toch maar in bij de Springfield Inn. Veel te duur, veel te lage kwaliteit maar ik kon wel koffie zetten op mijn kamer. De broccoli die ik vanochtend gekocht heb blijft nog even in de tas… bagels met Philadelphia en yoghurt en de film ‘Ford vs Ferrari’ op de 4/3 TV in de hotelkamer. Morgen een kortere dag om wat bij te komen. Dan mag ik slapen bij een WarmShowers host.
Totale afstand 128 kilometer met 1300 hoogte meters.
